Değildir bu bana lâyık bu bende

Değildir bu bana lâyık bu bende

Bana bu lutf ile ihsan nedendir?

...

Alvarlı M. Lütfî Efendi

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme

Hazer kıl! Kırma kalbin kimsenin cânını incitme!
Esîr-i gurbet-i nâlân olan insanı incitme! 
Tarîk-i ışkda bîçâre-i hicrânı incitme! 
Sabır kıl her belâya, Hâne-yi Rahman’ı incitme!

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme! 

Elin çek meyl-i dünyadan, eğer âşık isen yâre, 
Muhabbet câmını nûş et, asıl Mansur gibi dâre, 
Misafirsin felek bağında, bendin salma efkâre, 
Düşersen bir belâya, sabır kıl; Mevla verir çâre, 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!

Bulaşma çark-ı dünyâya, vücûdun pak u tâhirken,
Güvenme mâl u mülk ü mansıbın efnâsı zâhirken, 
Nic’oldu malı Karun’un felek bağında vâfirken, 
Nedir bu sendeki etvâr-ı dert gönlün misafirken, 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme! 

Hasislikden elin çek, sen cömerd ol kân-ı ihsan ol! 
Konuşma câhil-i nâdân ile gel ehl-i irfân ol! 
Hakîr ol âlem-i zâhirde, sen mânâda sultan ol! 
Karıncanın dahi hâlin gözet, dehre Süleyman ol! 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme! 

Ben insanım diyen insana düşmez şâd’u handanlık, 
Düşen bî-çareyi kaldırmadır âlemde insanlık, 
Hakîkat ehlinin hâlidurur dâim perîşanlık, 
Bir işi etme kim gelsün sana sonra peşîmanlık, 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme! 

Ehl-i irfânım deyü, her yerde bendin atma meydâna, 
El elden belki üstündür, ne lâzım; uyma şeytâna,
Yakın olmak dilersen Hazret-i Hallâk-ı Ekvâna, 
Cihanda tatlı dilli olması lâzımdır insâna,

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!

Celîs-i meclis-i ehl-i hakîkat ol firâr etme!
Hevâ-yı nefsine tabi’ olan yerde karâr etme!
Tekebbürlük eden insana asla i’tibâr etme!
Sana cevr ü cefâ ederse bir keş inkisâr etme!

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!

Vefâsı var mıdır gör kim sana bu çarh-ı devrânın
Eser yeller yerinde hani ya taht-ı Süleymân’ın
Yalınız adı kaldı âlem-i zâhirde Lokmân’ın
Geçer bir lahzada rü’yâ misâli ömrü insânın

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!

Sana bir fâ’ide yokdur bilirsin halk-ı gıybetden
Gözün aç âlemi bir bir geçersin çeşm-i ibretden
Zarar gördüm diyen gördün mü sen ehl-i muhabbetden
Yeme kul hakkını korkar isen rûz-i kıyametden

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!

Hakîkat bahrının gavvâsı ol terk-i mecâz eyle
Çıkar ha alma mazlûmun âhın seni i’tirâz ile
Çehil semt-i Habîb’e ey gönül azm-i Hicâz ile
Yüzün tuk hak-i payine hemen arz-ı niyâz ile

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!

Gönül âyînesin silmek gerekdir kalb-i âgâha
Muhabbet şemsi doğmuşken ne lazım mihr ile mâha
Ne müşkil hâcetin varsa hemân arzeyle Allah’a
Der-i Mevlâ dururken bakma LUTFÎ başka dergâha

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme! 
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!

Alvarlı M. Lutfî Efendi