Âşık oldur kim, kılur cânın fedâ cânanına
Meyl-i cânân etmesün her kim ki, kıymaz cânına
Cânını cânâna vermekdür kemâli âşıkun
Vermeyen cân i'tirâf etmek gerek noksânına
Vasl eyyâmı verüp cânâna cân râhat bulan
Yeğdür andan kim salur cânın gam-ı hicrânına
Aşk resmin âşık öğrenmek gerek pervâneden
Kim köyer gördükte şem'ün âteş-i sûzânına
Fâni ol aşk içra kim benzer fenâsı âşıkun
Feyz-i câvîd ile Hızrun çeşme-i hayvânına
Aşk derdinün devâsı terk-i cân etmekdedür
Terk-i cân derler bu derdün mu'teber dermânına
Hiç kim cânân içün cân vermeğe lâf etmesün
Kim gelüpdür bu sıfat ancak Fuzûlî şânına
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder