Etme beyhûde figân vazgeç gönül

Etme beyhûde figân vazgeç gönül

Gel bu sevdâdan hemân vazgeç gönül

Olmasın hâlin yamân vazgeç gönül

Gel bu sevdâdan hemân vazgeç gönül

Usul: Curcuna,

Makam: Isfahan

Bestekâr: Rahmi Bey

Güftekâr: R. Mahmut Ekrem | §

Can verme sakın aşka aşk afeti candır

Can verme sakın aşka aşk afeti candır

Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır

Sakın isteme sevdayı gam aşkta her an

Kim istedi sevdayı gamlı aşk ziyandır

Her ebrulu güzel elinde bir hançeri honriz

Her zülfü siyah yanında bir zehirli yılandır

Yahşi görünür yüzleri güzellerin emma

Yahşi nazar ettikte sevdaları yamandır

Aşk içre azap olduğu bilirem kim

Her kimse ki âşıktır işi ahü figandır

Yadetme güzel gözlülerin merdümi çeşmin

Merdüm deyip aldanma kim içtikleri kandır

Ger derse Fuzûlî ki güzellerde vefa var

Aldanma ki şair sözü elbette yalandır.

...

Fuzûlî

...

جان ویرمه ساکین عشقه،عشق آفت جاندیر

عشق آفت حان اولدوغو مشهور جهاندیر

ساکین ایستمه سئودایی غم عشقده هر آن

کیم ایستدی سئودایی غملی عشق زیان دیر

هر ابرولو گوزل الینده بیر خنچر خونریز

هر زلفو سیاه یانیندا بیر زهرلی یلان دیر

یاخشی گورونور یوزلری گوزللرین اما

یاخشی نظر ائتدیکده سئودالاری یاماندیر

عشق ایچره عذاب اولدوغو بیلیرم کیم

هر کیمسه کی عاشقدیر ایشی آه و فغاندیر

یاد ائتمه گوزل گوزلرین مردم چشمین

مردم دئیب آلدانما کیم ایچتیکلری قاندیر

گر درسه فضولی کی گوزللرده وفا وار

آلدانما کی شاعر سوزو البته یالاندیر

Menüm tek hîç kim zâr ü perîşân olmasın yâ Rab

Menüm tek hîç kim zâr ü perîşân olmasın yâ Rab

Esîr-i derd-i ışk u dâğ-ı hicrân olmasun yâ Rab

Dem-â-dem cevrlerdür çekdügüm bî-rahm bütlerden

Bu kâfirler esîri bir müselmân olmasun yâ Rab

Görüp endîşe-i katlümde ol mâhı budur derdüm

Ki bu endîşeden ol meh peşîmân olmasun yâ Rab

Çıkarmak etseler tenden çeküp peykânın ol servün

Çıkan olsun dil-i mecrûh peykân olmasun yâ Rab

Demen kim adli yoh yâ zulmü çoh her hâl ile olsa

Gönül tahtına andan özge sultân olmasun yâ Rab

Cefâ vü cevr ile mu'tâdem anlarsuz n'olur hâlüm

Cefâsına had ü cevrine pâyân olmasun yâ Rab

Fuzûlî buldu genc-i âfiyet meyhâne küncinde

Mübârek mülkdür ol mülk vîrân olmasun yâ Rab

...

Fuzûlî

... 

منیم تک هئچ کیمسه زار و پریشان اولماسین یا رب

اسیر درد عشق و هجران اولماسین یا رب

دمادم جورلردیر چکتیگیم بی رحم بتلردن

بو کافیرلر اسیر بیر مسلمان اولماسین یا رب

گوروب اندیش قتلیمده اول ماغی بودور دردیم

کی بو اندیشه دن اول مه پشیمان اولماسین یا رب

چیخارماق ایتسه لر تندن چکوب پیکانین اول سروون

چیخان اولسون دل مجروح پیکان اولماسین یا رب

دمن کیم آدلی یوخ یا ظلم چوخ هر حال ایله اولسا

گونول تختینه آندان اوزگه سلطان اولماسین یا رب

جفا و جور ایله معتادیم آنلارسیز نولور حالیم

جفاسینا حد و جورونه پایان اولماسین یا رب

فضولی بولدو گنج عافیت میخانه کنجینده

مبارک ملکدور اول ملک ویران اولماسین یا رب

Hayret ey büt sûretin gördükte lâl eyler meni

Hayret ey büt sûretin gördükte lâl eyler meni

Sûret-i hâlim gören sûret hayâl eyler meni

Mihr salmazsın mana rahm eylemezsin munca kim

Sâye tek sevdâ-yı zülfün pây-mâl eyler meni

Za’fı tâli mân-i tevfik olur her nice kim

İltifâtın ârzû-mend-i visâl eyler meni

Men gedâ şahâ yâr olmak yok ammâ neyleyem

Ârzû ser-geşte-i fikr-i muhâl eyler meni

Tir-i gamzen atma kim bağrım deler kanım döker

Akd-i zülfün açma kim âşüfte-hâl eyler meni

Dehr vakf etmiş meni nev-res civanlar aşkına

Her yeten meh-veş esîr-i hatt u hâl eyler meni

Ey Fuzûlî kılmazsam terk-i tarîk-i aşk kim

Bu fazilet dâhil-i ehl-i kemâl eyler meni

...
Fuzulî
...

حیرت ای بت! صورتین گؤردوکده لال ائیلرمنی

صورت حالیم گؤره ن،صورت خیال ائیلرمنی

مهرسالمازسان منه، رحم ائیله مزسن بونجا کیم

سایه تک سئودای زولفون پایمال ائیلر منی

ضعف طالع مانع توفیق اولور هر نئجه کیم

الطفاتین آرزومند وصـال ائیلر منی

من گدا سن شاهه یار اولماق یوخ ،اما نئیله ییم

آرزو ، سرگشته ی فکر محال ائیلر منی

تیر غمزن آتما کی باغریم ده لر، قانیم تؤکر

عقد زولفون آچما کی آشفته حال ائیلر منی

دهر وقف ائتمیش منی نورس جاوانلار عشقینه

هر یئتن مهوش اسیر خط و خال ائیلر منی

ای فضولی قیلمازام ترک طریق عشق کیم

بو فضیلـت داخل اهل کمال ائیلر منی

Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hudâdır bu

Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hudâdır bu

Nazargâh-ı İlâhîdir Makâm-ı Mustafa’dır bu

(Cenab-ı Hakk’ın nazargâhı ve O’nun sevgili peygamberi Hz. Muhammed Mustafa’nın makamı ve beldesi olan bu yerde edebe riayetsizlikten sakın.)

Habîb-i Kibriyâ’nın hâbgâhıdır fazilette

Teveffuk-kerde-i arş-ı Cenâb-ı Kibriyâdır bu

(Burası, Allah (cc)’ın sevgilisinin ebedî istirahatgâhının, türbesinin bulunduğu yerdir ve fazilet bakımından Cenâb-ı Hakk’ın arşının bile üstündedir.)

Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-ı adem zâil

İmâdın açtı mevcûdat dü-çeşmin tûtiyâdır bu

(Bu mübarek toprağın ziyasından yokluk karanlığı sona erdi. Varlık âlemi, körlük ve yokluktan gözünü onun sürmesiyle açtı.)

Felekte mâh-i nev Bâbü’s-selâm’ın sîne-çâkidir

Bunun kandîli Cevzâ matla-i nûr-i ziyâdır bu

(Gökyüzünde hilâl, O’nun selâm kapısının yüreği yaralı âşığıdır. Semadaki Cevza(ikizler burcu)nın nur ve ışık kaynağı O’dur )

Mürâât-i edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâha

Metâf-i kudsiyândır bûse-gâh-ı enbiyâdır bu

(Ey Nâbî, bu dergâha edep kurallarına uyarak gir. Zira; burası meleklerin etrafında pervane gibi döndüğü, peygamberlerin hürmetle öptüğü mübarek bir makamdır.)